Laos!

3 april 2018 - Vang Vieng, Laos

To Laos!
Mijn wekker ging vroeg. Na het afscheid met Florien en Samantha nam ik een bus naar chiangmai. We moesten nog even wachten want er was een jongen een half uur later. Bij de tussenstop toen ik een noodlesoepje aan het eten was, vroeg hij of die mij me kon zitten. Hij komt uit bombay, India. Hij vertelde dat hij een weekje pai geeft bezocht om te feesten en heeft in 5 dagen 4 mushroomshakes op. Ja dat is inderdaad drugs ja. Wat een idioot. Toen we aankwamen in chiang mai spreek ik een jongen aan, Ik hoorde hem in de bus zeggen dat hij naar luangprabang ging. De plek waar ik ook heen ga. Ik had in de bus opgezocht hoe ik er zou komen want ik heb toch onbeperkt internet op mijn telefoon. De jongen heet matthias en komt uit Parijs. Zoals de meeste mensen geen plan hebben op reis, had hij zelfs nog geen idee hoe hij nu verder moest dus ik vraag of hij mee wilt. Een grab brengt ons 4km verder naar het juiste busstation. Fuck, wat is het hier een partij warm. Ik loop 50 meter en mijn voorboofd is al een waterval. Het vrouwtje bij het loket zegt alle bussen naar chiangkhong zijn vol. Dan maar naar chiang rai. Want waarom niet? Matthias gaat mee. We zitten in een lokale bus vol met verhuisdozen en andere meuk en een paar locals die onderweg ergens werden afgezet. 4 uur later en 60 baht armer in chiang rai waren we in mercy hostel. Het ziet er keurig uit en het was maar 6 euro voor de nacht. Terwijl ik mijn spullen op mijn bed leg in de gedeelde kamer, hoor ik een stem achter me zeggen: "jeemig wat doe jij nou hier?"  Het was sanne. Een meisje die ik in pai ontmoet heb. Daar zat ze in het bed boven mij op de kamer. Zij gaat ook naar Laos toe maar wilde chiang rai nog zien vanwege de beroemde witte tempel en om de overpriced gibbon experience te doen in huayxai. Ik wil liever gelijk door. Om 5.45 staan matthias en ik op om de eerste bus te pakken naar de grens. Daar kom ik weer een hoop bekenden tegen van eerder op reis.
Ik was het immigratiekaartje die ze bij aankomst in thailand los in je paspoort stoppen kwijtgeraakt(vond hem de volgende dag pas in mijn tas) maar de douanier liet me Laos niet binnen. Ik liep terug naar een hutje waar een thais mannetje zat die goed Engels sprak. Hij was onverwachts vriendelijk en ik kreeg een nieuw kaartje. Vulde het in en ging de grens over. Matthias had de bus tegengehouden zodat ik nog mee kon. Pfiew dat was close.
De mensen die bij de grens waren, zaten ook bijna allemaal op de boot. De boot was misschien wel 50meter lang en maar misschien 4 meter breed.
Mensen die ik eerder al in pai ontmoet heb zaten ook op de boot dus ging ik bij hun zitten. De  5 uur gingen zo om. We kwamen aan in bakpeng. Na met 3 andere nederlanders flink te hebben afgedingt bij het hotel even op de Wi-Fi en daarna eten. Een ander Nederlands stel ging ook mee eten en daarna ook naar de bar. Onderweg naar de bar kwamen er een winkeltje tegen waar je een simkaart kon halen. Ze sprak geen woord Engels maar toch is het gelukt. Ze zet 5gigabite aan internet op mijn telefoon en terwijl de rest mijn simkaart idee volgt, bel ik met Sophie.
De volgende ochtend weer om 7.00 op om de boot te halen. Ik doe mijn schoenen aan en zie een fucking schorpioen van mijn tas maar het bed lopen. Hij was al ontsnapt voordat ik een foto kon maken. Daarna was hij verdwenen. Snel weg hier.
We waren vrij vroeg om een goed plekje te bemachtigen op de boot. Achterin zit de motor en dat maakt een pleurisherrie. Wij hebben de beste plekken. Voorin. De 1e dag trouwens ook al.
Ik zit naast een Brits meisje genaamd jodie. Ze is een science teacher in Londen.
Momenteel reis ik met Wietse, Myrthe en Luca. Myrthe is gek op kinderen en neemt veel kleine laotiaanse kindjes op schoot.
Er is ook een heel leuk stel uit Utrecht. Maar ze komen komen oorspronkelijk van... jawel! GOUDA. Hierdoor hebben we enkele gemeenschappelijke vrienden van thuis. Erwin en Geerte. Ik kwam ze eerder ook al tegen in pai en bij de grens en in Pakbang. We zijn nu een groepje van 6.

De eerste dag zijn we goed gaan feesten. We gingen naar de utopiabar. Dit is in luangprabang de place to be! Het is een rustgevende plek waar alleen maar reizigers komen om te chillen en te drinken. Zoals elke kroeg en bar in Azië gaat alles om 12 uur dicht. Hier zelfs half 12. Het is gebruikelijk dat hier iedereen naar de bowlingbaan gaat. Want dat is wel open tot laat. Flink afdingen bij de tuktuk chauffeur en 10min later staan we tussen dronken bowlende mensen. Een levensgevaarlijke combinatie, alcohol en bowlen. Zo zie je soms zeker 5 ballen tegelijk 1 baan op gaan of mensen die met een buikschuiver de pionnen omgooien. Maar hee, Lachen toch!?

De volgende dag worden gewekt door een gigantisch harde regenstorm. We ontbijten rustig en doen heel veel kaartspelletjes. Wij spelen turken of klootzakken overal heeft het weer een andere naam. Myrthe geeft erwin de uitdaging om van 5000kip (0.50 eurocent) het raarste item op de ochtendmarkt te halen. De regen valt met bakken uit de hemel maar hij heeft Myrthe dr regenjas aan, dat was de grap. Hij komt 45 minuten later terug met een waterpistooltje in vorm van 2 dolfijnen. Handig voor het boeddhistisch nieuwjaar straks. Hier klinkt het vast niet grappig maar wij hadden de grootste lol.

Smiddags met wietse naar de sportschool gegaan en savonds ontmoet ik een jongen die ik vorig jaar bij enter the wave gezien heb. Hij gaat mee eten. Het rare gerecht van vandaag is een waterbuffelhamburger. Dit heerlijk en heet froot contrast met wat ik de dag ervoor at want toen heb ik varkenshersenen op. Jaja elke dag eet ik wat nieuws. Iets raars. Maar de varkenshersenen waren wel het aller ergste.

Het is 23.40 uur. Iedereen ligt op bed  je hoort ergens zacht gesnurk ik zit op mn telefoon nog wat appjes te sturen en mijn ook valt op een beestje dat op de muur loopt. Huh? Bedbug? Ik google snel naar hoe bedbugs er uit zien en hij lijkt er heel erg op!! OMG GUYS EEN BEDBUG roep ik. Een Fransman is er als eerste bij. Hij heeft ze eerder gezien. Hij zegt dat het er mogelijk wel een kan zijn. Hij dood het gelijk. Er komt een vieze bruine vlek op de muur. Iedereen is ondertussen wakker en staat rond mijn bed op zoek naar bedbugs. We halen 15 min de hele kamer overhoop maar vinden niks en concluderen dat het een kleine kans is dat het een bedbug was maar misschien een torretje dat er gewoon op lijkt.
Ik zoek zelf nog een kwartiertje door maar vind echt niks. Hopelijk was het inderdaad een kevertje.
De volgende dag hebben we een lonelyplanet wandel tour gedaan langs musea, een bamboe brug, een tempel op een berg en we eindigen heel toevallig in de utopiabar.
Op de 5e dag vertrek ik naar vangvieng. En zeg tegen mijn oude vrienden vaarwel. Vangvieng was vroeger het chersonisos van azie. Een van de leukste dingen die je hier kan doen (naast de vele barren en discos) is het tuben. Je drijft in een opgeblazen traktorband de rivier af en je komt langs meerdere barren langs het water. Vanwege overmatig drugs em alcoholgebruik gingen er 10 jaar geleden nog 27 mensen per jaar dood.
De eerste dag is er gelijk al de wekelijkse jungle-party. Je wordt dan met een tuktuk op een toffe locatie in de jungle gebracht om te gaan feesten. Dit was fantastisch! Mijn nieuwe groepje zijn kiki (uit chiang mai) en Eva en Nienke. Deze meiden heeft kiki hier en eerder op haar reis al ontmoet(ja je komt vele backpackers telkens weer tegen omdat je in grote lijnen wel veel dezelfde dingen doet) de volgende dag meteen maar rivertuben dan. In de tuktuk spreek ik een jong stel. Ze heten Martijn en Kim en komen uit groningen. Het tuben was heerlijk en goed geregeld. In totaal een groep van zo'n 15 tot 20 man. En er zijn 2 Laotiaanse mannen in kanos die door de lastigste stukken loodsen in de rivier en gelijk een oogje in het zijl houden. Een brits meisje heeft een waterdichte muziekbox mee en zelfs als ze op 100 meter afstand dreef konden we  het nog horen. Echt heel chill. We blijven minstens een uur bij de eerste bar hangen omdat het een hele chille plek is met een trapeze die je het water in slingerd. Martijn en ik kunnen er geen genoeg van krijgen en hierdoor drinken we slechts 2 biertjes.1 voor hier en 1 voor onderweg. In totaal duurde het tuben denk ik wel 5 uur.
Op zondag hebben we scooters gehuurd om de omgeving te verkennen. Nienke bleef thuis want die is niet zo lekker. Over smalle bruggetjes en stoffige zandwegen rijden we naar 2 "blue lagoons" en een uitzichtpunt. Bij de bluelagoons zijn platformen en bomen waarvan je van 5-8 meter hoogte het paradijselijk blauwe water in kan springen en dat vind ik natuurlijk wel kicken.
Het uitkijkpunt is een stijle klim waarbij we in slechts 20 minuten omhoog knallen en het uitzicht is adembenemend mooi.

Mijn reisplannen veranderen ongeveer 2 keer per week. Ik zit nu met hetzelfde groepje in de bus naar thakaek om hier met zijn 6en ze thakaek loop te rijden op scooters. Dit is 500km en suurt 4 dagen. Hierna gaan we door nasr het zuiden van Laos, waar de mekong vertakt en wel 12km breed word waardoor het er nu bekend staat als de 4000 eilanden. Omdat ik het bhoeddistisch nieuwjaar(14-16apr) niet wil missen reis ik nog door naar Cambodja om vanuit phnom phen te vliegen naar de filipijnen. Daarna Myanmar en daarna zuid thailand?

Druggebruik in Azië
Het is opvallend hoe vaak er aan je gevraagd word op je drugs wil hebben. In kuanhprabang was het zo erg dat bijna elke hoek van de straat wel iemand zat om het je aan te bieden. De meeste zijn tuktuk chauffeurs of enge ventjes die op de hoek van een druk kruispunt zitten. In vangvieng kan je bij veel restaurants zelfs om een "secret menu" vragen waar bijvoorbeeld opium pannekoeken en mushroomshakes op staan. We spreken dan ook backpackers die dit doen. Wat een sukkels. Zelfs áls je zoiets wilt proberen, doe het dan lekker veilig thuis. Daar is het ook net zo makkelijk verkrijgbaar en loop je minder risico.

Oh mijn excuses voor typfouten, ik schrijf het op mijn telefoon, de lettertjes zijn klein en de bus schud nogal. Binnenkort bij de Wi-Fi maar weer eens wat foto's gaan plaatsen. In vangvieng was de Wi-Fi bij ons wat slecht maar ik kom binnenkort vast wel weer ergens langs een plek met goede Wi-Fi.

En heel erg bedankt voor alle leuke reacties die ik van jullie heb gekregen, Ik geniet er van!

Groeten! Thijm.

Foto’s

4 Reacties

  1. Patricia:
    2 april 2018
    al veranderen je reisplannen regelmatig, je houdt je toch aan je oorspronkelijke plan zo te lezen.
  2. Rogier:
    2 april 2018
    Wat ontzettend leuk om je te volgen in alles wat je meemaakt! Blijf genieten en van die leuke stukken schrijven!
    Groeten Rogier
  3. Paul en Marjolijn:
    2 april 2018
    Hoi Thijmen, heel leuk om jouw spannende verhalen te lezen. Alleen de bedbugs en ander gedierte lijkt ons wat minder. Veel plezier, liefs en groetjes van Paul en Marjolijn 💕💕
  4. Dick Stolk:
    6 april 2018
    Weer een leuk verhaal, het leest gewoon als een spannend boek.
    Ben benieuwd naar de volgende serie foto's.