Been there don det!

We zijn een clubje van 6. Kiki, Martijn en kim, Eva, nienke en ikzelf. Dit klikt ongelofelijk goes en hebben de grootste lol samen. We hebben besloten om met elkaar de thakaek loop te doen. Dit is een toch van 500km in het midden van Laos en dit gaan we rijden per scooter. Omdat we om 2 uur snachts aankwamen en niet te gehaast willen vertrekken, houden we nog een rustdag en vertrekken pas na een dagje relaxen en wat extra contact met het thuisfront. Ik pak mijn daypack zorgvuldig in, stop mijn camera's in mijn backpack met flightpack er om heen en onze backpacks gaan in een opberghok/kluis waar ook andere tassen liggen opgeborgen van iedereen die de thakaek loop doet vanuit dit hostel. Wij zaten in het fancy gedeelte. Wat 10x beter was en slechts 2 euro duurder.
Martijn en mijn scooter zien er iets anders uit dan die van de dames. Iets stoerder wel. De eerste dag is het iets meer dan 100km rijden. We kregen op de kaart getekend hoe we de politiecontrole konden ontwijken. Want in deze corrupte landen krijgen toeristen standaard een boete als je geen internationaal rijbewijs hebt. Soms ook als je die wel heb. Martijn en ik rijden volgas met 90 over een zandweggetje zoals de locals dat ook doen en de meiden rijden wat voorzichtiger. Het is een fantastische tocht!!we hebben een prachtig uitzicht, stoppen bij watervallen en blauwe riviertjes om af te koelen en om van de rotsen te springen in het water. We rijden langs bergen, zandwegen, authentieke dorpjes, haarspeldbochten, jungle, grotten en vele andere mooie bezienswaardigheden. Langs de kant van de weg staan vaak locals naar ons te zwaaien en elke 20km lopen er wel koeien, honden of varkens over straat. Onderweg is ondertussen bijna iedereen ziek geworden en besteden we bijna evenveel tijd op de wc als op de scooter. Ja de hygiëne is wel slecht in dit arme land. Waardoor je wat sneller ziek word na het eten. Kleinigheidje. De accommodaties zijn vrij prijzig, maar fenomenaal! Dus voor ons is dit het zeker waard. De tweede dag leggen we een nog gortere afstand af dan de eerste. We horen daar van een engels stel dat bij het hostel waar wij zaten in thakaek, bedbugs zaten! De grootste horror van elke backpacker. Het engelse stel is enkele keren gebeten maar onbekend is of ze zich nu nog bij zich dragen of dat ze in hun spullen zitten. Wij komen er achter dat onze spullen tussen dezelfde tassen liggen als die van hun en dus ook andere mensen van het hostel. Fancy gedeelte en het goedkopeere bedbuggedeelte bij elkaar. KUTZOOI! Na 5minuten vloeken contact opgenomen met het hostel of ze een plastic zak over onze tassen wilden doen vanwege het risico op bedbugs. Hopelijk doen ze dit en gaat dit goed én is het al niet te laat. Ik hou mijn hart vast want ik ben niet van plan om mijn gehele garderobe nu al te verliezen.
 De 3e dag verkennen we de bekende kong lor cave. We varen 7km met een bootje door de grot en eten aan de andere kant van de berg een pittig noodlesoepje met kip. De terugweg door de grot is weer dezelfde route maar nog steeds leuk hoor! Dag 4 rijden we 140km terug naar tha kaek. We kwamen  rond 4 uur aan en bezochten nog een marktje. Het wachten op het eten duurde lang dus we speelde veel kaartspelletjes. Wauw wat was deze toch fantastisch! Als je nog eens naar Laos gaat, is dit absoluut mijn grootste aanrader.

Lang wachten op je eten in laos is normaal. Het gebeurt al snel dat je een uur moet wachten. Want vaak hebben ze 1 pit waar ze op koken en soms zie je zelfs iemand een kip vangen en slachten om te serveren in je padthai. En ze brengen het als het klaar is dus je zit aan tafel terwijl sommige anderen al aan het eten zijn. Erg is het niet, want als je verwachting al is dat je een uur moet wachten, dan kan het zelfs meevallen wanneer het na 20min soms komt. Zo moesten we ook hier in thakaek bij het hostel lang wachten op ons eten. Het was zelfs zo dat ze aan een van ons vertelde dat ze helemaal geen pancakes hadden die er een uur geleden besteld was. Haha. Dus we vermaakte ons met kaartspelletjes en nog met het checken op bedbugs in onze backpack maar gelukkig was er niks aan de hand. 5 minuten paniek voor niks gehad onderweg. Haha. Misschien moet ik toch dat boek maar eens uit gaan lezen. "The subtle art of not giving a fuck"

Om 1 uur savonds vertrok de bus en tijdens het wachten op de bus kwamen er nog een aantal oude bekenden tegen waarmee we bij het kampvuur sterke verhalen mee uitwisselden.
Met zn 6en en al onze spullen werden we een uur te laat opgehaald door een veel te kleine tuktuk. Toch pasten we er uiteindelijk nog in ook. We reden stapvoets naar het busstation want sneller ging het karretje niet en we moesten even wachten want de bussen die er stonden waren niet de juiste. Even later was de chauffeur in lichte paniek, ging hij staan bellen en de bus was dus al weggereden. Het was wel onze bus die er al had gestaan. Dus de bus stond bij een ander busstation nu te wachten op ons. Wij in stapvoets weer een stukje verder rijden. We moesten wel splitten. 2 en de ene bus en 4 in een andere. Martijn en kim zaten naast elkaar en ik wilde wel naast Kiki zitten anders zou het waarschijnlijk een stinkende Aziaat worden. Maar de bus was verder vol. Ik zeg tegen de buschauffeur dat er helemaal geen plek voor ons is en hij loopt naar boven, maakt 2 laotianen wakker en die moesten gelijk oprotten. Dat was dus onze plek. Oke. Fuck it. We waren zo moe van de thakaek loop dat we gelijk in slaap vielen. Ik werd pas wakker toen we aankwamen in Pakse.

In Pakse hebben we 1 dag besteed, een prachtige oude tempel bezocht waar we zelfs nog een slang hebben gezien! We hebben in Pakse overnacht en namen de volgende dag de bus naar don det! Don det is een van vele eilanden van de mekong. Er komen hier heel veel backpackers om hier te relaxen, een boekje te lezen, te zonnen en te zwemmen dus dat is precies wat wij ook hebben gedaan!  5 dagen hebben we hier heerlijk genoten van goed eten, leuke gesprekken en vele biertjes en nu is het weer tijd om verder te gaan want ik vlieg as maandag(16apr) vanaf Phnonphen naar Manila in de Filipijnen! Hier ga ik 30 dagen rondtrekken en eilandhoppen om eindelijk eens te kunnen genieten van een veel te blauwe zee net witte stranden want dat heb ik namelijk nog tot nu toe helemaal niet gezien!!

Omdat Robin na het zien van 65 landen me verteld heeft dat Myanmar zijn meest favoriete land van allemaal is, moooeeet ik daar natuurlijk ook naar toe gaan dus op 16 mei vlieg ik vanaf de Filipijnen naar Yangon in Myanmar!!

En nu kan ik het eindelijk zeggen! "Been there don det!!!"
Ps. Ik heb 5 dagen gewacht om eindelijk dit grapje te kunnen maken :)

In Phnom phen ga ik nog anderhalve dag een bhoeddistisch nieuwjaar meemaken! Dit is een 3 daagsfestival waarbij je iedereen op straat nat maakt met waterpistolen en tuinslangen omdat het water zo zogezegd je ziel zou reinigen en zodat je het nieuwe jaar weer met een schone lei kan beginnen. Dit klinkt fantastisch dus ik ga zeker mee doen!

De volgende keer hoop ik een nieuw verhaal te schrijven vanuit een hangmat onder palmbomen met een boek op schoot terwijl ik drink uit een cocosnoot en ik geniet van het achtergrondgeluid van de oceaan.