Ontmoetingen

8 maart. Aankomst in bangkok. Alles gaat plots snel. Ik stap uit het vliegtuig, kan snel langs de immigratiedienst, mijn koffer ligt al op de band en enkele minuten later zat ik al voor 60 baht in de bus naar de khoasanroad.
Het hostel is erg gezellig! Allemaal backpackers van rond mijn leeftijd van over de hele wereld! Wel weinig nederlanders. Eerst even naar de 7eleven om een simkaart te halen. Hadden ze niet. Volgende (letterlijk 20meter verder), hadden ze alleen een bepaald merk die ik liever niet wilde. Bij de vierde 7eleven was er een vrouwtje die zeer gebrekkig Engels sprak die gebaarde dat ik mijn telefoon moest aangeven want dan zou zij het wel doen. Ik geef mijn telefoon aan, met enige zorgen want hij staat natuurlijk op Nederlands. Verbazingwekkend hoe snel dat vrouwtje door de Nederlandse instellingen gaat, ze weet precies wat ze doet. Ze stelt mijn nieuwe thaise simkaart in met onbeperkt internet (tenminste dat hoop ik maar want de bevestigingen waren in het thais) internet doet het prima. Ik loop verder om wat te eten en herinner me robin zijn tip om cola te drinken na het eten van streetfood dat je niet vertrouwd. Ik loop weer een 7eleven in,  want die zaakjes ontspruiten daar blijkbaar uit de grond en haal mijn cola. Ik zie 3 Nederlandse meiden staan. Hee, zijn jullie soms nederlands? Vraag ik. Ja dat klopt we zijn net aangekomen en we proberen een simkaart te regelen maar hier snappen ze het niet. Ik zeg: ik ook! En heb net een simkaart gehaald. kom maar mee. Dus ik neem ze naar dat vrouwtje waar ik mijne gehaald heb. Daarna besloten om samen wat te gaan drinken op de khoasan road. Het is bloedverziekend heet. En rillen in het besneeuwde Oslo naar 36graden in een paar uurtjes is wel wat heftig. We wisselden nummers uit om contact te houden. Ik was hongerig want had nog geen ontbijt gescoord en het was al 3 uur smiddags. Ik ben streetfood gaan halen. A little bit spicy? Yes. (Ik dacht ik kan wel wat aan want eet thuis ook altijd veel sambal) Nee dus. Dit was heet. Heel heet.

Savonds heb ik Richard ontmoet. Hij was bij het restaurant van de moeder van zijn vriendin. Ze waren erg vriendelijk en haar chickencurry was heerlijk. Het was erg gezllig en hij zette me weer bij het hostel af. Nog best eng dat Thaise verkeer, gelukkig is hij het hier gewend.
Volgende dag uitgeslapen en een rondje gelopen in de omgeving. Ik kwam langs een klein straatje langs een slootje. Hier leefden arme sloebers in krottenhuizen. In het riviertje liggen een soort van boomstammen bij elkaar en ik zie er wat opliggen. WTF Een gigantische varaan!!!hij is zeker 1.5 meter, wat een dikzak. (foto) verder nog een tempeltje bezocht. Aan het eind van de middag kwam Richard me ophalen met de scooter. Die avond hebben we besteed aan biertjes drinken onder het genot van wat geel met witgekraagde glazen. Fijn, om hier een vriend te hebben.

Ik had nog contact gehad met de meiden die ik had ontmoet en ze vroegen of ik mee wilde naar kachanaburi, de plek die ik hun vertelde waar ik zei dat ik heen wilde gaan. Kaartje voor de bus geboekt. Hostel geboekt en naar bed.
Ik neem de volgende ochtend een taxi naar het busstarion(8km) Hij probeerde me nog op te lichten maar ik ben goed geïnformeerd dus reed op de meter voor 100 baht(2.5 euro) ben ik daar supersnel. Die meiden zijn er al. Het zijn er ineens 5. Ze hadden nog een vriendin die gisteren ziek was en een ander bij het hostel opgedoken. Leuke meiden. Lucky me.

Kachanaburi is minder toeristisch vergeleken met bangkok. En daardoor ook veel prettigere locals en de prijzen liggen lager. Het hostel is prachtig, goedkoop en er zijn bíjna geen andere gasten. Behalve dan 2 Nederlandse meiden die de andere meiden al kenden uit hun hostel uit Bangkok. Toevallig. Westory hostel ligt iets verder van "down town" dan andere accommodaties misschien is het daarom zo cheap. na de spullen hebben gedropt en wat te hebben gegeten huren we fietsen en rijden naar "the bridge of the river kwai" ps. Als je op zijn Hollands "kwaai" zegt, betekend dat "piemel" in het thais. Je spreekt het dus uit als "kwa".
Supermooie tocht gemaakt. Met 7 Nederlandse meiden om stap lijk ik wel een sjeik met een harem en er werd door de locals veel naar ons gekeken. Haha lache.

Ik heb de beste klik met Florien en Mirthe dus daar trek ik het meeste mee op. Wij nemen dan ook het voortouw met activiteiten/beslissingen/navigatie van de groep.
Savonds nog een rondje gelopen en aangekomen op een of ander festival/markt met optredens van zang en dans, verkleedde mensen en bijna geen toeristen. Bij de kraampjes hadden ze allerlei verkoopwaar maar voornamelijk eten. Oh man ik wil alles wel proeven zegt mirthe. Florien besteld gelijk het eerste meest rare gerecht wat ze kon vinden. Een of ander balletje op een stokje waar krab in blijkt te zitten. We delen het met zn 3e. Lekker! Ik stel voor om omstebeurt een onbekend hapje te halen om zo ons avondeten mee te vervullen. De meeste locals konden ons vertellen wat er in zat, maar van sommige dingen is het nog een raadsel wat we nou op hebben gegeten. Grappig.

3 reisgenoten waaronder Mirthe zijn de volgende ochtend vertrokken. Wij gingen naar een waterval. Wat is het heerlijk om even af te koelen, want het is hier namelijk 35 graden! Richard had me al geattendeerd op de tenen-sabbelende-vissen in de pools bij de Erawan watervallen maar ik had niet verwacht dat ze zo groot zouden zijn. Ieks! (Op de foto probeert een Thai ze te vangen met dr handen.)

Volgende dag met de bus naar ayattuya. Een leuk stadje met genoeg te doen. Wij verblijven er 1 nacht want we willen dinsdagavond de nachttrein naar changmai pakken. Bij aaankomst spullen gedumpt, een duik in het zwembad(jaja luxe he. Het kostte dan ook wel wat)en binnen een half uur zaten we in een bootje naar de tempels. Het was de eerste keer dat ik mijn gopro mee nam. Het is de hero 6 dus de nieuwste van het moment. Ik merk dat ik niet zo snel mijn cameras bij me heb, omdat het chiller is om zonder rond te zwerven. Het is warm en onhandig om mee te nemen. Ondertussen zijn de temoels prachtig. Ik merk dat ons groepje van 5 wat in tweeën wordt gesplitst. Ik trek meer met Florien op en de andere 3 meiden met elkaar. Eigenlijk zouden we wel met zn tweeën verder willen reizen vanwege onze vergelijkbare reisstijl en goede klik. Lijkt ons een stuk chiller. Bovendien is het lastig om met een te grote groep te reizen want als wij al uitgebreid ontbeten hebben, al een tempel hebben bezocht en onderweg zijn naar de floating market wanneer zij pas om 11 uur het bed uit komen, loop je elkaar natuurlijk mis. Opzich jammer want het zijn leuke meiden. Van deze dag hebben we ook een filmpje(hopelijk likt het om dit te uploaden) Alle credits daarvan gaan natuurlijk weer naar florien. Ze is namelijk cameravrouw en werkt ook bij de tv. Toch zitten er shots van mijn gopro tussen hoor. Ik probeer wat van haar op te steken om mijn verdere reis mooier op beeld vast te kunnen leggen. Vet handig dit!
Deze dag was ongelofelijk warm! 34 graden en een felle zon. Tijdens het fietsen ben ik blijkbaar verbrand. Maar het rare is.. je begon het pas uren later te zien toen de zon al lang weg was! Ja i know.. ik had me sochtends kunnen insmeren. Vergeten!
De trein naar changmai. Mijn eerste indruk was god wat is het krap. Maar ik geef geen fuck en ga comfortabel zitten en heb diepe gesprekken met mijn reismaatje. Het is nu bedtijd en op wat zacht gesnurk na is het is stil in de trein.

In de omgebing van changmai ga ik mogelijk een trekking doen En na changmai ben ik van plan om een scooter te huren om nasr Pai mee te rijden. Daarna waarschijnlijk naar Laos. Maar het plan kan toch zo weer omslaan.

Notities: 
- Mijn backpack was thuis 10.6 kg. Handbagage zo'n 4kg incusief een overdosis aan appels, mueslybollen en drop die nu op zijn. Ik ben benieuwd hoe dit is aan het eind van mijn reis.
- Het tijdverschil met nederland is 6uur (hier is het eerder vrijdag dan bij jullie)
- Ik ben ondertussen gebeld door de grote baas van enter the wave, hij wil me graag hebben in de crew en kan ik kan evt nog 2 weken extra komen als ik wil en kan dat nog lastminute aangeven. I will keep it in mind because who knows where i will be! Anyways, 18 aug-5sept staat nu officieel vast. Hopelijk heb ik ondertussen wat extra surfervaring opgedaan

Hebben jullie ondertussen nog tips voor mij als reisblogger? Ik heb namelijk geen idee of ik een beetje chill schrijf, of dat het te lang of te kort of langdradig is. Ik heb het wat geprobeerd in te korten want er gebeurt gewoon zo ontzettend veel!